الگو شناسی در خیاطی؛ هنری برای طراحی بهترین الگو
در این مقاله با هنر الگو شناسی در خیاطی آشنا شده و نحوه استفاده از آن برای طراحی بهترین الگو را بررسی خواهیم کرد
الگو شناسی یکی از مباحث مهم خیاطی برای شناخت اندام‌های مختلف است. که یک خیاط ماهر و آموزش دیده باید بتواند فرم‌های اندامی را تشخیص دهد. ممکن است اندازه‌گیری اندام یکسان باشد ولی فرم اندام‌ها یکسان نباشد. بنابراین هر فردی با توجه به مشخصات اندامی خود الگوی مخصوصی نیاز دارد. در این روش، الگو به ما کمک می‌کند از خطوط در برش‌ها استفاده کنیم و در جهت رفع عیب های اندامی نقش بسزایی دارد.
ما در اینجا (آموزشکده هنردوز) به شما کمک خواهیم کرد که در الگو شناسی مهارت‌های لازم را به دست بیاورید.
انتخاب لباس برای اندام‌های نرمال بسیار راحت است زیرا تناسبات طولی و عرضی اندام متناسب است. اگر قسمت‌های بالاتنه باسن و طول پاها متناسب باشند. محل اتصال بین پاها، درست در یک دوم بلندی قد قرار می‌گیرد. در اندام‌های متعادل، فاصله ی کمر تا زیر بغل و فاصله کمر تا اتصال دو پا به یک اندازه است. اگر کمی بالاتر از خط اصلی آن باشد بالاتنه کوتاه است.
برسی خطوط
خطوط، یکی از مهمترین و اساسی‌ترین ابزارهای طراحی لباس، برای به دست آوردن مدل‌های متنوع و ایده‌آل هستند. ویژگی و حالات خطوط و نیروی آنها باعث می‌شود که اندام را به گونه‌ای دیگر نمایان سازند.
انواع خطوط
خطوط در دو گروه اصلی و پایه، یعنی خطوط مستقیم و خطوط منحنی قرار می‌گیرند.
خطوط مستقیم مانند: خطوط افقی، عمودی، مایل، خطوط ممتد، راسته، زاویه‌دار
خطوط منحنی مانند: بخشی از یک دایره با درجات منحنی مواج و مارپیچ
تاثیرات بصری و روانی خطوط
هر خط از خصوصیات بصری و روانی ویژه‌ای برخوردار است. این خصوصیات، نسبت به فضایی که در آن به کار گرفته می‌شود بروز می‌کنند و با تاثیرگذاری بر آن فضا موجب خطای دید و برانگیختن نوعی احساس در بیننده می‌شوند.
به برش‌های بالا نگاه کنید می‌بینید که هر کدام از آنها یک تاثیر خاصی را به اندام بخشیده است و از نظر بصری باعث ایجاد بلندی کوتاهی عریضی و باریکی در قسمت‌هایی از اندام می‌شود.(شکل۱)
به برش‌های ایجاد شده در روی بالاتنه توجه کنید. می بینید که هر کدام از این برش‌ها یک تاثیر خاصی در روی بالاتنه مدل ایجاد کرده است. تمام مانکن‌ها یکسان هستند ولی شما به خاطر وجود خطوط و برش‌ها هر کدام را به صورت مجزا تصور می‌کنید. در اینجا شما را به خصوصیات هر کدام از خطوط آشنا می‌نماییم.
۱ _ خطوط عمودی: این خطوط برای لباسهای رسمی کاربرد زیادی دارند. اندام را بلند و باریک نشان می‌دهند.
۲ _ خطوط افقی: این خطوط در لباسهای بچه‌گانه و راحتی منزل و لباس خواب بیشترین کاربرد را دارد. اندام را پهن و کوتاه نشان می‌دهد. و مناسب مجالس غیر رسمی می باشد.
۳ _ خطوط مایل: این خطوط خصوصیت هر دو خط عمودی و افقی را دارد. درجه شیب خط مایل به هر سمتی نزدیک‌تر باشد چه در افقی و چه در عمودی ویژگی همان خط را پیدا می‌کند.
۴ _ خطوط شکسته: این خطوط تا اندازه‌ایی خصوصیات خطوط مایل را دارند که افراد را بلندتر و لاغرتر نشان می‌دهد. معمولاً برای برش‌های مابین کمر و باسن یا برش بالاتنه استفاده می‌شود.
۵ _ خطوط منحنی: خطوط منحنی باعث جلب توجه می‌شود. در طراحی لباسهای مهمانی و شب بیشترین کاربرد را دارد. اندام را درشت‌تر و چاق‌تر نشان می‌دهند
علائم قرار دادی برای رسم الگو
در الگوها علائمی وجود دارد که ما را در شناخت صحیح تر و حرکت در مسیر درست راهنمایی می‌کند این علائم عبارتند از:
خط ممتد: این خط برای رسم خطوط اصلی مثل خطوط پهلو، لبه ی لباس، حلقه آستین و حلقه گردن استفاده می‌شود.
خط چین: برای رسم خطوط غیر اصلی الگو می‌باشد. برای خط سینه کارور و باسن استفاده می‌شود
علامت چیدن: این علامت جهت چیدن الگو را نشان می‌دهد.
راستای پارچه: این علامت نشان دهنده راستای پارچه است در دولای باز است.
علامت چین: فاصله ی بین دو ضربدر، مکان چین روی الگو
علامت حذف پنس
علامت پیلی: شماره ۱ پیلی یک طرفه
علامت شماره ۲ پیلی دو طرفه
علامت جا دکمه: نشان دهنده ی محل دوخت جا دکمه
علامت دکمه: نشان دهنده محل دوخت دکمه است.
علامت بستن پنس‌ها: جهت تای پنس ک بستن آن
راستای پارچه: این علامت در راستای دولای بسته پارچه است.